De additieve metaalfabricage is een heel snel groeiende sector. De huidige technologieën vergen veel expertise en aanzienlijke investeringen (~€ 1M), zodat dit procedé moeilijk ingeburgerd raakt. Er is dus vraag naar goedkopere procedés. Dankzij nieuwe technologieën, gebaseerd op de MIM-technologie (Metal Injection Molding), is de inzet van veel minder dure machines mogelijk (€ 120k). Het doel van het project is de ontwikkeling van een procedé waarvan de totale investering onder de € 30k ligt, zodat het toegankelijk is voor micro-ondernemingen en kmo’s, alsook voor FabLabs. Om van snelle prototypering naar additieve fabricage over te stappen, moet het mogelijk zijn defecten in onderdelen te voorspellen en het procedé te beheersen om de mechanische prestaties van de geproduceerde onderdelen te voorzien. FabricAr3v pakt dit probleem aan door het ontwerpen van een 'low cost' werkwijze en de ontwikkeling en validatie van speciale simulatietools. Hiervoor zijn uiteenlopende vaardigheden nodig en is de oprichting van een grensoverschrijdend consortium absoluut vereist.  In samenwerking met Sirris kan men het procedé met de bestaande industriële benaderingen vergelijken. De expertise van CRITTMDTS in MIM maakt de aanpassing aan 3D printing mogelijk. Het CNRS, Centrale Lille en Cenaero zullen samen aan de procedés aangepaste tools voor de dimensionering van de onderdelen ontwikkelen. Er wordt ook een opleidingsplatform rond deze technologie opgezet. De komst van machines waarmee elke metalen structuur tegen een lage kostprijs kan worden gekopieerd, zal evenwel waarschijnlijk leiden tot problemen met de intellectuele en industriële eigendom. Er moet dus onderzoek worden gedaan naar beschermingsmodellen die compatibel zijn met deze evolutie. Het project wordt ondersteund door de expertise van de Université de Mons, de Université de Lille en het CNRS.